Yauwana Janam

ஒரே தேவன் அண்ட சராசரங்களையும் படைத்து அதை ஆளுகை செய்கிறார் என்பதும் அந்த தேவன் தானகவே வந்தவர் (அனாதி) என்பதும் அவருக்கு முன்பாக காலங்கள் கிடையாது என்பதும் கடவுள் நம்பிக்கை உள்ள எல்லா மதங்களும் ஒப்புக் கொண்ட ஒரு விஷயமாகும்.

ஏக தேவனானவர் முதன் முதலில் தன்னிலிருந்து குமாரனை ஜெனிப்பித்தார். இதுவே இந்த உலகில்? அல்லது சூனியத்தில் (அப்போது உலகங்கள் இல்லை) ஏற்பட்ட முதல் சலனமாகும். இந்த நிகழ்வே காலத்தின் ஆரம்பம். இது ஆதி எனப்படுகிறது. அனாதியாக குமாரனை ஜெனிப்பிக்க முடியாது என்பது ஒரு சாதாரண லாஜிக்.

எப்போது குமாரன் ஜெனிப்பிக்கப்பட்டாரோ அப்போதிலிருந்து ஏக தேவன் பிதாவாக அறியப்படுகிறார். குமாரன் வந்தது எப்படி காலத்தின் ஆரம்பமோ, அப்படியே ஏக தேவன் பிதாவாக இருப்பதும் காலத்தின் ஆரம்பத்திலிருந்தே.

இங்கே கவனிக்க வேண்டியது என்னவெனில் ஏக தேவன் வந்தது ஆதியிலிருந்து அல்ல அவர் அனாதியிலிருந்து இருக்கிறார். ஆனால் அவர் பிதாவாக ஆனது ஆதியில் இருந்தே. அதாவது குமாரனும், பிதாவும் ஆதியில் இருந்தே வந்தவர்கள்.

தெளிவாக சொல்லப்பட்டிருக்கும் மேற்கண்ட செய்தி அல்லது லாஜிக் புரியவில்லை என்று நடிப்பவர்களுக்கு நான் ஒன்றும் சொல்ல முடியாது. ஒரு நான்காம் வகுப்பு படிக்கும் சிறுவன் கூட இதை புரிந்து கொள்ள முடியும்.)

(உதாரணம் 1 : என் வயது முப்பது எனில், எனக்கு 20 வயதில் பிள்ளை பிறந்தது எனில் நான் பத்து வருடமாகத்தான் தந்தையாக இருக்கிறேன். என் வயது முப்பது ஆனாலும் நான் முப்பது வருடமாக தந்தை அல்ல

உதாரணம் 2 : தேவன் ஆபிரகானின் தேவனாக ஆனது ஆபிரகாம் பிறந்த பிறகே. அதற்கு முன்பு அவர் ஆபிரகாமின் தேவன் அல்ல.)

குமாரன் ஜெனிப்பிக்கப்படுவதற்க்கு முன்னால் குமாரன் பிதாவுக்குள் அதாவது ஏக தேவனுக்குள் இருந்தார் என்பதால் அவர் அனாதியிலிருந்து இருக்கிறவர் என்றும் சொல்லலாம். லாஜிக்படி இதுவும் சரிதான்.

ஆனால் இவ்வாறு சொல்வதில் இன்னொரு பிரச்சனையும் உள்ளது அது என்னவெனில், ஏக தேவன் குமாரனை ஜெனிப்பிக்க, குமாரன் உயிர்களை சிருஸ்டித்தார். இதையே இன்னொரு வகையில் சொல்லவதெனில் மனிதர்களாகிய நாமும் ஒருவகையில் ஏக தேவனிடத்திலிருந்து வந்தவர்கள் ஆகையால் மனிதர்களும் அனாதியிலிருந்து இருக்கிறவர்கள் என்றும் எடுத்துக் கொள்ளலாம். இதுவும் லாஜிக்படி சரியே.

(ஆத்துமா அனாதி என்ற இந்த கருத்தைத்தான் இந்து, புத்த, ஜைன மதங்கள் சொல்கின்றன.)

ஆனால் ஆத்துமா அனாதி என்ற கருத்து (அது அப்படி இருந்தாலும் அல்லது இல்லாவிட்டாலும்) தேவனுக்கு சமமாக மனிதர்களை எண்ண வைத்து விடும் என்பதால் இந்த கருத்தை ஆபிரகாமிய மதங்கள் மறுக்கின்றன.

ஆக குமாரன் வந்ததே காலத்தின் ஆரம்பம் என்பதால் அவர் ஆதியிலிருந்து வந்தவர் என கொள்வதே சரியானது. ஆனால் அவர் அனாதியில் இருந்து இருக்கிறவர் என்ற கருத்தை விசுவாசிப்பதில் எந்த தவறும் இல்லை.

ஆதியிலிருந்து வந்த குமாரனே அனாதியான ஏக தேவனை அறிவார். அவரை தவிர வேறு ஒருவரும் அனாதியான தேவனை அறிய முடியாது. அனாதி தேவனை அறிவதற்க்கு வழியும் ஆதியிலிருந்து வந்த குமாரனே ஆவார். இவரே அனாதியான தேவனுக்கு வழியான அல்பா, ஒமேகாவை அறிந்தவர். அதாவது காலத்துக்கும் காலமின்மைக்கும் பாலமானவர். (அல்பா, ஒமேகா - கிராப் ஷீட்டில் ஒரு போதும் முடிவுறாத, என்ன மதிப்பு என சொல்ல முடியாத, infinite என்பதை காட்ட எக்ஸ் ஆக்ஸிஸ், மற்றும் ஒய் ஆக்ஸ்ஸில் வரையப்படும் ஏரோ மார்க்.)

எப்படி உயிர்கள் தோன்றினதோ அப்படியே மறுபடி போய் தேவனை சேர வேண்டும். அதாவது

ஆரம்பம்

(அனாதி) ஏக தேவன் - (கால ஆரம்பம்) பிதா & குமாரன் - உயிர்கள் படைப்பு

முடிவு

மனிதர்கள் - குமாரன் & பிதா - ஏக தேவன்

இதில் விவாதம் செய்வதற்க்கு என்ன இருக்கிறது என புரியவில்லை. குமாரன் ஆதியில் இருந்து வந்தவர் என்பதாலும், ஆதிக்கும், அனாதிக்கும் அவரே பாலமானவர் என்பதாலும் அவர் மதிப்பு குறைந்ததாக நான் கருதவில்லை. அவர் தொழக்கூடாத தெய்வமாகி விட்டதாகவும் நான் நினைக்கவில்லை.

(பி.கு : தேவன் பிதாவாக அனாதியிலிருந்து இருக்கிறார் என சொல்பவர்கள், குமாரனும் அனாதியிலிருந்து இருக்கிறார் என்பதை ஒத்துக் கொள்கிறார்கள்)

பிதாவும், குமாரனும் :

உலகத்து மக்களை இரட்சிப்பதற்க்காக, கால கட்டத்திற்க்கு ஏற்ப பல்வேறு விதமாக தன்னை வெளிப்படுத்தின ஏக தேவன், இந்த உலகில் வாழும் ஒரு கால கட்ட மக்களுக்காக தன்னை பிதாவாக வெளிப்படுத்த சித்தம் கொண்டார்.

வேதத்தில் ஏசாயா 9.6 இல் தான் குமாரனுடைய வருகை தெளிவாக சொல்லப்பட்டுள்ளது. இந்த வசனத்துக்கு முன்பு வரையில் ஒருவரும் தேவனை பிதா என்று அழைத்ததாக பதிவு செய்யப்படவில்லை. குமாரன் வெளிப்பட்ட பிறகே தேவன் பிதாவாக வெளிப்படுகிறார்.

தேவனை பிதா என்று சொல்லும் முதல் வசனம் (இதற்கு முன்பு ஏதாவது வசனம் இருந்தால் அறிந்தவர்கள் சொல்லவும்)

• ஏசாயா 63.16.  தேவரீர் எங்கள் பிதாவாயிருக்கிறீர்; ஆபிரகாம் எங்களை அறியான், இஸ்ரவேலுக்கு நாங்கள் அறியப்பட்டவர்களுமல்ல; கர்த்தாவே, நீர் எங்கள் பிதாவும் எங்கள் மீட்பருமாயிருக்கிறீர்; இது பூர்வகாலமுதல் உம்முடைய நாமம்.

பிதா ஆதியிலிருந்து வந்தவர் என்பதற்க்கு வசனம் வேண்டும் என்பவர்கள் மேலே உள்ள வசனத்தில் "பூர்வகால முதல்" அவருடைய நாமம் பிதா என சொல்லப்பட்டுள்ளதை கவனிக்கவும். ஆங்கிலத்தில் நித்தியம் என்ற அர்த்தத்தில் வருகிறது.

(நித்தியம் என்பதற்க்கு ஒரு தொடக்கம் உண்டு. ஆனால் அதன் முடிவு மனிதன் கணிக்கும் எல்லைக்குள் இல்லை)

இவ்வாறு தேவனை பிதா என்று சொன்னாலும் தங்களை அவருடைய குமாரர்கள் என அழைக்க முடியாத ஒரு நிலை இருப்பதை தீர்க்கதரிசிகள் உணர்ந்து கொள்கின்றனர்.

• ஏசாயா 64.8. இப்பொழுதும் கர்த்தாவே, நீர் எங்களுடைய பிதா, நாங்கள் களிமண்; நீர் எங்களை உருவாக்குகிறவர், நாங்கள் அனைவரும் உமது கரத்தின் கிரியை.

தேவனை பிதா என்று சொன்னாலும் தாங்கள் அவரின் பிள்ளைகள் என்ற நிலையில் இல்லாமல் களிமண் ஆக இருக்கிறோம் என தீர்க்கதரிசிகள் சொல்லுகின்றனர்.

தன்னை பிதா என்று சொல்லும் மனிதர்களையும் தேவன் அங்கீகரிக்கவில்லை. அவர்களை தான் குமாரனாக ஏற்று கொள்ள முடியாத நிலையில் இருப்பதை அவர் வெளிப்படுத்துகிறார்.

• எரேமியா 3.4. நீ இதுமுதல் என்னை நோக்கி: என் பிதாவே, தேவரீர் என் இளவயதின் அதிபதியென்று சொல்லி,
  
• 5. சதாகாலமும் கோபத்தை வைப்பாரோ? அதை என்றென்றைக்கும் காப்பாரோ என்கிறாய் அல்லவோ? இதோ, இப்படி நீ சொல்லியும் பொல்லாப்புகளைச்செய்து, மிஞ்சிப்போகிறாய் என்கிறார்.

• மல்கியா 1.6. குமாரன் தன் பிதாவையும், ஊழியக்காரன் தன் எஜமானையும் கனம்பண்ணுகிறார்களே; நான் பிதாவானால் என் கனம் எங்கே? நான் எஜமானானால் எனக்குப் பயப்படும் பயம் எங்கே என்று சேனைகளின் கர்த்தர் தமது நாமத்தை அசட்டைபண்ணுகிற ஆசாரியர்களாகிய உங்களைக் கேட்கிறார்; அதற்கு நீங்கள் உமது நாமத்தை எதினாலே அசட்டைபண்ணினோம் என்கிறீர்கள்.

இதுவே பழைய ஏற்பாட்டு தீர்க்கதரிசிகளின் நிலைமை.

ஆனால் இயேசு வந்த உடன் தேவன் அவரை என் நேச குமாரன் என சொல்கிறார். அதை தொடர்ந்து புதிய ஏற்பாட்டு கால பரிசுத்தவானகள் தேவனை பிதா என்று அழைக்கின்றனர். இந்த புத்திர சுவீகாரத்தின் ஆவியாகிய தன் ஆவியை மக்களுக்கு தரவே இயேசு கிருஸ்து இந்த பூமிக்கு வந்தார்.

• ரோமர் 8.14. மேலும் எவர்கள் தேவனுடைய ஆவியினாலே நடத்தப்படுகிறார்களோ, அவர்கள் தேவனுடைய புத்திரராயிருக்கிறார்கள்.
  
• 15. அந்தப்படி, திரும்பவும்பயப்படுகிறதற்கு நீங்கள் அடிமைத்தனத்தின் ஆவியைப் பெறாமல், அப்பா பிதாவே, என்று கூப்பிடப்பண்ணுகிற புத்திர சுவிகாரத்தின் ஆவியைப் பெற்றீர்கள்.
  
• 16. நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளாயிருக்கிறோமென்று ஆவியானவர்தாமே நம்முடைய ஆவியுடனேகூடச் சாட்சிகொடுக்கிறார்.
  
• 17. நாம் பிள்ளைகளானால் சுதந்தரருமாமே; தேவனுடைய சுதந்தரரும், கிறிஸ்துவுக்கு உடன் சுதந்தரருமாமே; கிறிஸ்துவுடனேகூட நாம் மகிமைப்படும்படிக்கு அவருடனேகூடப் பாடுபட்டால் அப்படியாகும்.
  
• 18. ஆதலால் இக்காலத்துப் பாடுகள் இனி நம்மிடத்தில் வெளிப்படும் மகிமைக்கு ஒப்பிடத்தக்கவைகள் அல்லவென்று எண்ணுகிறேன்.
  
• 19. மேலும் தேவனுடைய புத்திரர் வெளிப்படுவதற்குச் சிருஷ்டியானது மிகுந்த ஆவலோடே காத்துக்கொண்டிருக்கிறது.
  
• 20. அதேனென்றால் சிருஷ்டியானது அழிவுக்குரிய அடிமைத்தனத்தினின்று விடுதலையாக்கப்பட்டு, தேவனுடைய பிள்ளைகளுக்குரிய மகிமையான சுயாதீனத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளும் என்கிற நம்பிக்கையோடே,
  
• 21. அந்தச் சிருஷ்டியானது சுய இஷ்டத்தினாலே அல்ல, கீழ்ப்படுத்தினவராலேயே மாயைக்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கிறது.
  
• 22. ஆகையால் நமக்குத் தெரிந்திருக்கிறபடி, இதுவரைக்கும் சர்வ சிருஷ்டியும் ஏகமாய்த் தவித்துப் பிரசவவேதனைப்படுகிறது.
  
• 23. அதுவுமல்லாமல், ஆவியின் முதற்பலன்களைப் பெற்ற நாமுங்கூட நம்முடைய சரீரமீட்பாகிய புத்திரசுவிகாரம் வருகிறதற்குக் காத்திருந்து, நமக்குள்ளே தவிக்கிறோம்.